Haptotherapie

Haptotherapie helpt je meer bewust te worden van je gevoelsleven. Gesprekken kunnen veel duidelijk maken, maar in haptotherapie maken we daarnaast gebruik van aanraking en oefening. Hierin worden nadrukkelijk je gevoel en beleving aangesproken en niet (alleen) het denken en begrijpen.

De begeleiding is erop gericht dat je vaker bij jezelf registreert en herkent wat je voelt en je meer bewust wordt van de manier waarop die gevoelens een rol spelen in het dagelijks leven. Je krijgt meer inzicht in de manier waarop je vaak onbewust geneigd bent te reageren én welke alternatieve (re)acties voor jou mogelijk zijn. We onderzoeken hoe je contact kunt houden met wat er in jou leeft en hoe je dat kan meenemen in je contacten met anderen. We onderzoeken wat jou goed doet en wat niet, wat je behoeftes en verlangens zijn en hoe je om kunt gaan met situaties die je lastig vindt.

In algemene zin is haptotherapeutische begeleiding erop gericht dat je je vrijer door het leven kunt bewegen en meer levenskracht ervaart.

Uitgangspunten van de haptonomie
Haptotherapie is gebaseerd op de leer van de haptonomie. Haptonomie wordt wel de wetenschap van de affectiviteit genoemd en houdt zich bezig met het gevoelsleven en met wat zich in relaties tussen mensen afspeelt. Het gaat daarbij niet om oppervlakkige contacten, maar om gevoelscontacten, contacten die ons raken.

Een uitgangspunt binnen de haptonomie is dat iedereen er behoefte aan heeft om zich te ontwikkelen en dat we anderen nodig hebben om dat te kunnen doen. Voor ons welzijn is het belangrijk dat we in staat zijn om relaties aan te gaan en te onderhouden. Dat vermogen hebben we allemaal. Of we daar gebruik van kunnen maken hangt voor een belangrijk deel af van de mate waarin we in ons leven bevestigd zijn en het gevoel hebben goed genoeg te zijn.

Krijgen we niet genoeg bevestiging dan kan dit de ontwikkeling van het gevoelsleven verstoren. We zullen dan de neiging hebben ons vooral met het verstand staande te houden in de wereld. Om prettig te leven en verbinding te maken met anderen is het echter ook belangrijk om contact te kunnen maken met wat er in ons leeft, met wat ons beweegt en met wat wij nodig hebben. Van belang is om dat ook onderdeel te laten zijn van de manier waarop we met anderen en de wereld om ons heen omgaan.

“Ik hoor en vergeet. Ik zie en onthoud.
Ik doe en begrijp”

(Confucius)